POLSKIE TOWARZYSTWO KRAJOZNAWCZE
Lubuska Szkoła Pedagogiczno-Krajoznawca
Biuro Czynne:
pn - pt 8.00 - 17.00
INFORMACJA O MIEJSCACH:
tel. 68 32-455-95
tel. kom. 512 092 316
e-mail:
kolonie@ptkraj.pl
www.kolonie.ptkraj.pl
www.kolonieprofilaktyczne.pl
TUCHOLA - prastare Pomorskie miasto, stolica Borów Tucholskich. Miasto położone jest nad rzekami: Brdą, Hozjanną, Kiczą oraz nad jeziorami: Głęboczek, Mielonek, na skraju zachodniej części Borów Tucholskich, w pasie Pojezierza Południowopomorskiego, siedziba Tucholskiego Parku Krajobrazowego. Od początku swego istnienia Tuchola była znaczącym ośrodkiem leżącym w miejscu krzyżowania się szlaków handlowych łączących południe z północą „via magna” i zachód ze wschodem „via regia”. Około XIII wieku Tuchola zaczęła przejmować strategiczną rolę Raciąża grodu kasztelańskiego i dotychczasowego ośrodka lokalnej władzy.
Najstarsza zapiska o Tucholi - osadę Tuchola założyli na początku XIII wieku książęta kaszubscy. Jedni historycy twierdzą, że dokonał tego książe gdański Sambor I, inni wskazują Mściwoja II. Pewnym jest, że to właśnie ten drugi zaprosił do Tucholi arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba Świnkę celem konsekracji kościoła. Miało to miejsce dokładnie 9 października 1287 r. W chwili wystawienia stosownego dokumentu Tuchola pojawiła się na widowni dziejowej jako jedna z większych osad w południowo-zachodniej części Pomorza Gdańskiego. Prawdopodobnie pierwszą lokację jeszcze na prawie polskim otrzymała Tuchola już na przełomie XIII i XIV wieku. Jednak znany potwierdzony na piśmie przywilej lokacyjny dla Tucholi wystawiono w Malborku, dnia 22 lipca 1346 r. Wielki mistrz Henryk Dusemer nadał miastu przywilej prawa chełmińskiego. Ówczesna Tuchola składała się z dwóch zasadniczych części, tj. miejskiej i zamkowej. Zabudowa wewnątrz miasta była głównie drewniana a do murowanych obiektów zaliczała się gotycka fara pw. Św. Bartłomieja oraz ratusz. Murowany prawie w całości był również kompleks zamkowy. Tak miasto jak i zamek otaczały mury obronne i system fos.
Dwa miecze - legendarne „nagie miecze”, które Wielki Mistrz Krzyżacki Urlich von Jungingen podarował pod Grunwaldem Królowi Polskiemu Władysławowi Jagielle pochodziły z Tucholi! Komtur Tucholski Henryk von Schwelborn zawsze woził przed sobą dwa miecze na znak swego rzekomego męstwa. Zabrakło mu go jednak pod Grunwaldem gdzie uciekł z pola walki. Zginął haniebnie dogoniony przez pogoń i ścięty przez harcowników w miejscowości Falknowo koło Susza.
Pierwotny układ urbanistyczny Tucholi - krzyżujące się prostopadle uliczki i duży rynek pośrodku czytelny jest do dnia dzisiejszego. Zabudowa miejska wraz z przylegającym od zachodu zamkiem komturskim wpisana została w owalny pierścień murów miejskich wzniesionych w XIV wieku. Kamienno – ceglany mur wzmocniony był 15 basztami i posiadał trzy bramy: Świecką, Chojnicką oraz Zieloną. Do zamku, który składał się z 3 części: zamku niskiego, zamku średniego i zamku wysokiego prowadziła brama i furta zamkowa. Na zachód od zamku zlokalizowane było zamkowe gospodarstwo „Kaltenberg” (Kałdowo). Nad miastem górowała bryła gotyckiej fary pw. Św. Bartłomieja. W wyniku licznych wojen i wielkiego pożaru miasta w 1781 roku średniowieczna i nowożytna zabudowa uległa znacznemu zniszczeniu. Mieszkańcy rozebrali dawne budynki a materiał rozbiórkowy posłużył do wzniesienia nowych domów. Do dzisiaj zachowały się we fragmentach mury miejskie i zamkowe oraz nieliczne piwnice gotyckie.
W miejscowości znajdują się ciekawe muzea: Muzeum Borów Tucholskich i Muzeum Sygnałów Myśliwskich (kolekcja zabytkowych rogów myśliwskich, zapisy nutowe, odznaki i medale). Tuchola oprócz malowniczego miasta jest dobrą baza wypadową w przepiękny kompleks leśny Borów Tucholskich.
|
Internat Technikum Leśnego |
system cms
© 2007 Poltur Wszystkie prawa zastrzeżone.
